Skrawek błękitu

Czekając z Tobą spotkania
Dziękuje za losu dar
W zmysłach pomieszały mi dzień i noc
O ustach Twoich myślę bez wytchnienia

Chciałbym się wznieść nad sobą
Bez Ciebie już nie mogę zrobić kroku
Niech mnie przepoi szczęście twej bliskości
Uśmiechu Twego przecudna woń

Piękniejszego nic przydarzyć się nie może
jakiś nieziemski blask
nieporadny czuły gest
I nagle znów jesteś tak blisko

Skarżyć się będą drzewa co więdną i mokną
A ja nie mając żalu do nikogo
będe przez okno znów wyglądał
skrawka błękitu w twoich oczach.

autor

czarnawy

Dodano: 2006-11-27 01:16:41

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie