Skromnie i cicho

Na swe szczęście
Chciała czekać cierpliwie
Niczego nie zaniedbać
Nikogo nie zawieść
Nie uciekać
Nie opuszczać
Bez słowa
W pół słowa
W pół drogi

Miała odwagę
Dyskretnej radości
Skrywanej
Samotnej i cichej
Nieśpiesznej nadziei
Dumnej i skromnej

Odszedł
Niespodziewanie
Nie opuścił jej
Odszedł
Tam
Gdzie iść z nim nie mogła

Teraz smutek
Żal i samotność
Tak samo skromne
Dumne
I ciche

Dla Eviety

autor

Ajkie

Napisany: 2006-05-25 Dodano: 2006-06-08 18:51:47

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie