Słaby punkt

Dla tych ludzi, którzy jeszcze mają nadzieje, których nikt nie jest w stanie zniszczyć

Zabijcie wrażliwość we mnie!
Szczerze Was proszę
Odsuńcie te wszystkie zmory- migdały niebieskie
Niech szarość mych oczu połączy się z pejzażem naszych czasów.
Spadające gwiazdy - zmieńcie kierunek!
Niepotrzebnie budzicie nadzieje
Morderstwo przyszłości jako chmura oczekiwań
Ustąp miejsce dla silniejszej nie – słabości
Dla czynu. Tak oto jest wielkość!
Wy- poeci, ludzie z duszy bez kości
Waga waszej wiary jest ciężarem dla mego sumienia
Jeden krok w waszą stronę
A podupadnę wiedziona pokusie – być w tych czasach człowiekiem.

autor

Regina

Dodano: 2004-11-11 09:40:40

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie