ŚLEPIEC...
myśli splątane jak sznurki
zbudził się strach istnienia
płyną pytań rwące rzeki
serca w mej piersi nie ma
bezdroża patrzą chciwie
jak mam pozostać sobą
zegar odmierza kroki życia
ja szczęście mijam obok
ślepcem jestem przeklętym
trawionym żarem wspomnień
gdy zaprzedałem duszę
wiatr dmuchnął w płomień
została nutka Twojej miłości
taka niewinna mała iskra
tulę ją w zimnych dłoniach
i czekam żebyś przyszła...
przywróć jasne spojrzenie
tchnij oddech w puste piersi
bądźmy tacy jak kiedyś
nie tylko pośród wierszy...
Komentarze (19)
Niesamowitych doznań dostarczasz...gdybym napisała
przepięknie i tak słowa tego nie są w stanie oddać co
kryją myśli...;)
Daremny zal za tym, co bylo...slicznie to zakodowales
w wersach, rymach i osobistych odczuciach...dojsc do
milosci po grob...raczej utopia, przyzwyczajenie i.nie
wiem sama, co wypada.Bog dal cialo , a nie skupil sie
na duszy........ona nieposkromiona- brawo-sliczny
wiersz ku przemysliwaniom...
Ahhhhh... Pełne marzeń, złudzeń, wspomnień... Ale
najwieksze wrażenie czyni zawsze to co smutne... Lecz
piękne.
nutka do nutki...i powstanie melodia wspomnień
wiecznych
Ładny moze i ten wirsz jest.Rymy nie rewelacyjne,ale
oczywiscie na poziomie.Tylko jest strasznie
cukierkowo.Lubię słodycze,ale chyba nie
wystarczająco.Pozdrawiam.
"przywróć jasne spojrzenie" strata kogoś bliskiego
zawsze wiąże się ze statą kawałka siebie. mam nadzieję
życzę Ci byś odnalazł swój kawałek i iskrą ogień
rozniecił
tacy jak kiedyś ? - piekne marzenie
wiersz napisany poprawnie składniowo
czyta się przyjemnie ale tak wiele w nim smutku, to co
minęło odeszło to co teraz jest ważne, wspomnienia te
smutne nie pozwalają czasem działać w teraźniejszości
tak to juz jest
wiersz wierszem a zycie życiem :)
bo najważniejsza jest w życiu Miłość daje nam
sens,napęd i ciepło dnia i warto nadzieje na Nią
szybko zamienić bo to szczęście.Bardzo dobry wiersz w
formie i treści o zmaganiu się ze sobą aby dojść do
tego wniosku.
ślepiec ....b.dobry tytul....
czytając kazdy kolejny wers prowadzi korytarzami do
twojego wnętrza zagłębia w twoja dusze.....jakze
utęsknioną....iskierka która trzymasz w dłoni płonie
tylko pilnuj jej ognia jesli zapragniesz i zadbasz
bedzie płonęła jasnym płomieniem....i spełni sie o
czym tak delikatnie i czule piszesz w
wierszu....b.dobry wiersz...
tak trudno rozplątać myśli... z życia i wspomnień...
Wyjdz naprzeciw..Szczescie, buduje sie we dwoje..
Ślepcem jesteś przeklętym?a jednak dojrzałeś małą
iskrę miłości!Wiersz nostalgiczny,smutny..ale za to z
nadzieją na końcu.Chwała autorowi za to!
Uczucia nadają nam sens życia - tul do siebie tę
iskrę i wznieć płomień. Ważne jest aby pozostać sobą.
smutny wiersz, smutne słowa, brak serca, szczęście
znowu nie dla nas, a w tym wszystkim nutka nadziei...
dmuchaj. dmuchaj na tę iskierkę z nadzieją na wieli
płomień!