Słońce

Z pożegnaniem zachodzi słońce a z powitaniem rozstępuje sie niebo
By spojrzeć na ten blask
By ujrzeć tego czego nie widział ten padoł
By powstać i pobiec do tego
By nie zatrzymywać się dopóki...
By wytrzymać ten ból
Bo trzeba zobaczyc ten wschód
Bo trzeba zobaczyć słońce które powstaje
A potem pada na kolana by cię pożegnać
I ucałować do snu... wiecznego snu
W którym słońce sie uśmiechnie
I zapłacze nad grobem mojej czarnej duszy....
Niech życie mi więcej nic złego nie wróży
Bym mógł znów ujrzeć cię
Czyli tylko ten wschód słońca , który jest tylko dla ciebie...
I niechaj pozostanie na zawsze na moim grobie....

autor

Ovark

Napisany: 2006-10-13 Dodano: 2006-10-13 20:13:36

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie