Słoneczniki

Dla utopionych w rzece kwiatów...

Suche płatki słoneczników w wazonie

kruszą sie nawet pod delikatnym dotknięciem palców

zbieram opadające z szelestem jesieni płatki

świadków miłości zakazanej lecz wartej każdej chwili

Nie przywrócę im nadziei dotykiem ciepłych ust

nie wskrzesze soków życia w ich komórkach

ich pochylone, dawno umarłe głowy sa pełne przeżyć

opowiadają mi suchościa umarłych kwiatów o miłości w moim życiu

którą zabrał czas...

autor

WhiteTiger

Napisany: 2009-03-30 Dodano: 2010-01-08 00:05:45

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie