Sloneczny oddech serca

Na skrawku uczuć ,w ciemnej celi siedzę sam.
Po przegranej walce z Czarnym Rycerzem zostałem strącony do lochów Twego serca.
W powietrzu czuć jakby zapach stygnącej lawy ,jakby Twój zapach.
Ściany jakoś dziwnie porośnięte goździkami. Z sufitu spadł motyl.
Skulony w kacie, za szyba Twych grzechów odliczam tygodnie, miesiące, lata…
Słyszę stukanie, potem walenie jakby spadającą gwiazdą.
Cos zadrżało, zatrzęsło się, jeszcze huknęło i przez szczelinę w ścianie wpadł maleńki promień słońca.
Wystraszyłem się. Uciekłem mając wciąż w głowie krzyk zgwałconej miłości…
Na chwilę usiadłem, potem wabiony ciepłem promienia szedłem ku słońcu, ku wyjściu.
To nie ja chce się wydostać, to moje serce szuka oddechu…

Dla muśnięcia motyla w czarodziejską noc...

autor

czarodziej

Napisany: 2007-01-23 Dodano: 2007-01-23 18:23:20

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie