Wyznanie

Za wzgórzem beznadziei, na łące przypadków,
Wypalam jak z działa stutysięcznej armii
przestraszonych wojowników, Kocham Cie…
Teraz me życie w Twych rękach składam z nadzieją że je wypieścisz ,
że wzniesiesz nas ponad ten cały bezład świata.
Odwracasz się wolno w przestworzach mych słów,
I z blaskiem księżyca w oczach odpowiadasz tym samym.
Lekko się chwieję, trochę kołyszę na wodach mej próżności.
Zostawiam Ci siebie na wieczną opiekę Twych nieskazitelnych uczuć.
Jak nigdy rozpiera mnie energia i siła, jestem szczęśliwy…

Szkoda, że wtedy jeszcze nie wiedziałem jak łatwo przez Twe usta przechodzi kłamstwo.

autor

czarodziej

Napisany: 2007-01-26 Dodano: 2007-01-26 20:13:32

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie