Słowa- zagłada ludzkości

Słyszę szum pulsującej krwi
W ciele,
Które jest już wystarczająco zepsute
Przez wiry współczesności,
Przez palące łzy,
Przez chaotyczny krzyk niemowląt
Zabijanych przez własne matki
Przez łodzie słów,
Płynących wraz z wiatrem...
Daleko od portu...
Od domu...

To, te słowa niszczą ludzkość...
Po kawałku...
W diamentowym zwierciadle
NIENAWIŚCI...

Chciałam ukazać oblicze prawdziwego, niedoskonałego świata... Gdzie, to my sami budujemy mury pomiędzy sobą.

autor

Słodka

Napisany: 2005-05-04 Dodano: 2005-05-04 13:24:08

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie