Ślub Syna

Był czwarty października,
Słoneczny, piękny dzień,

Zegar nieubłaganie tyka,
Zaślubin czas zbliża się!

Orszak weselny ruszył,
Pan młody się zbliża ku drzwiom

Orkiestra gości wita,
Wszystkich, zaprasza w dom.

Pannami otoczony, Krzyś puka już do drzwi! A w domu panna Jola, w swej sukni białej lśni!

Kiedy orkiestra grała już marsza weselnego,
Me serce się ścisnęło ! Już tracisz syna swego.

I łezka się zakręciła w moim matczynym oku!
Me serce się zadrżało! i przyśpieszyłam kroku.

Niech Wam Bóg błogosławi,
W Imię Ojca i Syna,

"Teraz Ci Jolu oddaję "
Na zawsze mego syna!

A po chwili, ksiądz stułą,
owiną Wasze dłonie,

Byście tworzyli jedno!
Przy Bożym tronie!

I złote obrączki,
Włożyliście sobie wzajemnie,


Teraz: gdzie Ty tam Ja, co Moje to Twoje,
I nic bez Ciebie i nic beze mnie!

I popłynęły życzenia!
Zdrowia szczęścia i miłości,

Orkiestra grała do rana,
I zabawiała gości.

A kiedy noc minęła,
I nastał nowy dzień,

Już jako mąż i żona,
Razem cieszyliście się!

Czar weselny już prysł,
Codzienność puka do drzwi,

A w głównej roli życia ,
Jesteście właśnie Wy.

Szacunku wzajemnego!
I niech Wam Słońce świeci,

A wokół Was niech biega,
Gromadka kochanych dzieci!

Dla Syna

autor

mglawica

Napisany: 2015-03-16 Dodano: 2015-03-16 17:38:10

Ten wiersz przeczytano 1931 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Rodzina Okazje Ślub i Wesele

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie