Słucham

Słucham ścian pustych
Słucham drzew ogromu
Słucham pomroku skał
Co dzień wstaje słuchać

Wszyscy chcą tu żyć
Człowiek musi tu być
Zesłany tu za karę
Karą jest spotkać marę

Mary żyjące
Mary chodzące
Mary będące
Co dzień wstają z nami

Gdy tak idę i słucham
Idę i mijam, wzrok wbijam
We wszystko, wszystkich
Co marą się stało
Mar jest nie mało

Stać tak, stoją i stało
Gdy tak stoją ludzie się dwoją
Świat z oczu ucieka
Uczucia ulatują z człowieka

Uczucia, życie i miłość
Trzy prawdy te
Zachowaj do śmierci, wnet
Rzuć to i żyj

Jeżeli mnie nie ma...
To świat to tylko Ty

autor

michau

Dodano: 2009-03-17 20:21:07

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie