Smak zwątpienia

1. Na niepewną kartę wszystko postawiłam,
świat mnie zwodził i ośmielał pułapkami,
przykra lekcja w smaku tortu weselnego
formowała animozje między nami.

Ruch następny samobójczo wykonałam,
romantyczną miał być wizją i zagadką,
choć misternie sferę uczuć dopieszczałam,
byłam niańką i kochanką, głównie matką.

Ref.: Czy naprawdę ostatecznie się udało,
świeża miłość smak ocali wybawienia,
nie wypatrzy znów motywów pożegnania
i nie będzie jątrzącego zdrady cienia?

Raz kolejny miłość serce obudziła,
przyszła cicho, potajemnie wraz z jesienią,
wydawało się, że będzie tylko echem,
ale znowu sady w pełni`się rumienią.

2. Z gwiazd horoskop mrugał do mnie dość znacząco,
ośmielałam chyba nieco przeznaczenie,
bez uczucia życie przecież smaku nie ma,
miłość zawsze jest i będzie w znacznej cenie.

Wspólne plany już nie takie jak przed laty,
perspektywy pod troskliwą są opieką,
wszystko zdaje się pospieszać ku dobremu,
czemu zatem łza zawisa pod powieką?

Ref.: Czy naprawdę ostatecznie się udało,
świeża miłość...

autor

jaszek

Dodano: 2010-10-28 04:45:07

Ten wiersz przeczytano 1059 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie