BIAŁY KRUK

Przytul mnie mocno, tak jakbym była dzieckiem,
nie szukaj gwiazdy, która jest ziarnem cudu,
noc sypnęła ich dwa mendle. Ktoś też patrzył,
tylko odległość przyczyną – nic poza tym.

A lęk? niechcianym przychodzi –ostre włócznie,
podnosi diamentem - razi jak nienawiść.
I nie rozumiem: łącząc skrajności, że ty
pomyliłeś mi wszystko, przyjmując pewność.

Istnieje tylko... jesteś więcej niż pewny,
nikt na mnie tak nie patrzy, to nie przypadek.
Dręczy mnie ułomność i szukam w myśli,
jak określić...czynię ciebie "Białym Krukiem".

autor

a-co

Napisany: 2008-02-10 Dodano: 2008-02-10 10:38:48

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie