Śmierć
Nie boję się, ale
trochę będzie mi żal.
Błękitu nieba,
wiatru na szczytach
i mikroskopijnych domków w dolinach;
śniegu w lipcu,
zieleni lasów
i smaku poziomek...
Żal będzie szeptu strumieni
I różowej, opalizującej mgiełki o
wschodzie...
Ale najbardziej będzie żal mi opuścić ludzi
–
tych niewielu,
którzy rozumieją.
Komentarze (21)
Mnie także podoba się przekaz.
https://www.tekstowo.pl/piosenka,louis_armstrong,what_
a_wonderful_world.html
Miłej soboty:)
Witaj Jastrzu!
Jestem od dawna stałą czytelniczką Twoich wierszy oraz
komentarzy.
Podobają mi się, to za mało powiedziane. W każdym
odnajduję to, co mnie interesuje,intryguje bądź
zachwyca.
Nie komentuję ich i nie oddaję na nie głosu,tylko
dlatego ,że Ty także tego nie robisz, z sobie tylko
wiadomych powodów.
Dziś właśnie ten wiersz sprawił, że postanowiłam to
zmienić.
Jego treść jest odzwierciedleniem moich myśli, a
peunta w szczególności.
Musiałam Ci to w końcu napisać.
Pozdrawiam :)
Wiersz pięknie napisany, a temat trudny, sądzę, że
każdy ma związane z nim żale za czymś, a zwłaszcza za
ludźmi, którzy są dla nas ważni i którzy potrafią nas
zrozumieć, to prawda.
Pozdrawiam, z nadzieją, że ta pani nie będzie się do
nikogo z nas śpieszyć...
Niecierpliwią nas opóźnienia, spóźnienia, ale w
przypadku tej pani chciałoby się by trwało jak
najdłużej,
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo sugestywny wiersz.. Pozdrawiam cieplo :)
Wcześniej czy później nadejdzie ten czas,
gdy Biała Dama do drzwi zapuka,
przestaniemy czuć swego życia smak,
nikt do niczego nie będzie zmuszał.
Chyba, że dusza wkroczy do nieba,
gdzie od dość dawna bliscy czekają,
będziemy mogli spełniać marzenia,
życie nareszcie będzie zabawą.
Fajny wiersz Michale. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego dnia :)
A mnie nie będzie żal umierać.
Wymowny wiersz
...
Także o tym czasem myślę i z pewnością będzie żal...
Pozdrawiam
Nie chcę o tym myśleć...to i tak jest nieuniknione,
prędzej czy później...Czy będzie mi żal? Z pewnością
tak...
Pozdrawiam
Bez komentarza, bo bardzo indywidualna sprawa.
Poruszające i, jak mniemam, bardzo osobiste.
Pozdrawiam
jeszcze o tym nie myślę, ale już żal mi tych co
rozumieją
pozdrawiam Jastrzu
Mam podobnie.
Pozdrawiam :)
też coraz częściej o tym myślę...