Smutek

Rozstanie

Oczy mam suche lecz wciąż jestem smutny,
Tak mi dokucza ten los okrutny.
Ja ciągle sobie zadaje pytanie,
I w głowie takie mam teraz zdanie:

"Dlaczego właśnie to mnie spotkało,
Dlaczego właśnie to mi się stało?
Że żona odeszła choć ją kochałem ,
Czy tylko szczęścia w życiu nie miałem?
Czy błąd popełniłem już przy wyborze,
Lub w związku sam coś zepsułem może?"

Lecz plany ambitne ja zawsze miałem -
Bo dobrym mężem przecież być chciałem:
Prałem sprzątałem oraz zmywałem,
Dla dziecka także zawsze czas miałem.

Może za dobrze mej żonie było,
Brak obowiązków ją rozleniwiło.
A z nudów głupoty do głowy przychodzą,
I złe pomysły w głowie się rodzą.
A co najgorsze ,że gdy żona zbłądziła,
To nawet za to mnie nie przeprosiła.

Nie widzi swych błędów i nie ma w niej skruchy,
Choć minął grudzień , styczeń i luty
I nadal brnie w bagno i nadal mnie rani,
Czy czeka aż nasz się związek kompletnie rozchrzani?

A teraz w kwietniu się miarka przebrała ,
Ta sytuacja za długo trwała.
Więc powiedziałem koniec i basta!!!
Tylko nam rozwód został -rzecz jasna.

autor

Pensatore

Napisany: 2006-04-01 Dodano: 2006-05-02 16:31:51

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie