Smutek
wiersz gwarowy
Smutek
Smutek mnie strasny dopod
fto wie, kiedy minie…
Przybocyłak se ojców,
dziadka w Poroninie…
Moze temu ze leje
i śnieg w Holak
, a tyś kolego po piórze
w kaplicy na marak…
Nie posłak na Twój
pogrzeb, bo leje i leje
coś Ty takiego zrobiył
ze niebo tak płace
i mnie tyz pewnie
już nic nie pociesy
, bo smutek mnie dopod
i myśli ladace…
Juz się nie spotkomy
w klubie literackim
kaś cytoł swoje
piykne wierse o papieżu ,
ani tyz na Beju
kanyś wierse pisoł,
bo tak się nogle
wiater holny oskołysoł
i już cie ni ma
ino niebo płace.
I tak jeś się minon
Józefie Komarze
w tyn rok powodzi
i katyńskik zdarzeń…
, a Twój pseudonim
na Beju
, to Qvo vadis…
Komentarze (23)
Piękne pożegnanie pozdrawiam
Niby naturalna kolej rzeczy a smutno aż skrzeczy!
strata bliskich boli, możemy się pocieszyć jedynie
tym, że oni po drugiej stronie już są szczęśliwsi od
nas...pięknie wyrażony smutek, jak w trenie
ładny wiersz... odejście człowieka to strata dla tego
świata...
smutne wieści...brakowało tu ciebie Skoruso
Został w pamięci i to się liczy. Jego wiersze również.
Lubię Twoje wiersze za oryginalność, mało kto umie
pisać gwarą. Tu wzruszająco i z nostalgią.
mam podobne odczucia jak wielu wcześniej
komentujących, ucieszyłam się, że znów wstawiłaś
wiersz a tu taka smutna wiadomość :( pamiętam wiersze
Józefa Komara o nicku Qvo vadis, smutno, niech Bóg ma
w opiece jego duszę [*]
Witaj skoruso. Brakowało mi Twojej gwary. Piękny hołd
oddałaś swoim wierszem opisując swój smutek. Treść
bardzo wzruszająca, trafia do mojego serca.
Pozdrawiam:)
Piękne pożegnanie, w pamięci naszej na zawsze
pozostanie. Pozdrawiam.
...smutne łzy deszczu .......dusze nie umierają...
pozostaje żal...pozdrawiam cichych liści
szelestem.....
Tak Qvo Vadi odszedł :( ale Jego wiersze zostały .
Bardzo wzruszył mnie twój wiersz....bo kolejna dusza
odeszła z Bejowej rodziny...pomilczę...Niech Góry z
echem i szemrzącym strumykiem poniosa wieczny
odpoczynek...
Szkoda człowieka bo pamiętam, że pisał o papieżu ale
nikt go tu nie doceniał:(
Ucieszyłam się Skoruso, widząc Twój wiersz a tu taka
smutna wiadomość...wieczny odpoczynek racz mu dać
Panie...