....SMUTEK SZCZĘŚCIA....
Ranek wstaje- błysk jeden po drugim niebo
przecina,
Słońce na krawędzi widnokręgu rozpala złote
ogniska.
Swoje piękno roztacza szczęścia przecudna
kraina,
Miłości - w sercu zadrżała maleńka
iskra.
W cieniu przysiadł smutek- w ciszy -
zamyślony,
Żaden liść nie drgnie, żadne źdźbło się nie
poruszy,
By pieśni marzeń - radości struną
trąconej,
Nie spłoszyć - szelestem żalu nie
zagłuszyć.
Mieni się nadzieja - zieloności gamą
kolorów,
Białym kwieciem mami- budzi namiętności
obietnice,
Ściele się na drodze życia - mozajką
wzorów.
Pod krzakiem jaśminu - skryły się losu
tajemnice.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.