Smutek zwycięzcy

Po głowie snują się wspomnienia,
Strzępki dni dawnych, co przebrzmiały...
Pamiętam: były uniesienia,
Walka o jakieś ideały.

Mój świat pulsował dzikim tętnem,
W chmurach stawiałem swoje kroki.
Dziewczyny wtedy były piękne,
Uczucia czyste i głębokie.

A kiedy w końcu zwyciężyłem,
Losy złośliwie chichotały,
Bo wielkie czasy się skończyły,
Zostało mnóstwo rzeczy małych...

Cóż w życiu może się wydarzyć,
Gdy wielka walka już wygrana?
Zostało mi herbatkę parzyć,
Albo brać kota na kolana...

autor

jastrz

Napisany: 2022-08-01 Dodano: 2022-08-02 00:04:05

Ten wiersz przeczytano 1046 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie