Smutna rozmowa
Kiedy wyjdę wieczorem
na pustą ulicę
może spotkam kota
co poluje na myszkę
może też z oddali
śpiew ptaków usłyszę.
Smutek w sercu wielki
słychać jak cicho łka
chciałam uciec od ludzi
by nie czynić im zła
gardzę litością
o pomoc nie proszę
dumę mam w sobie
obłudy nie znoszę.
Samotnie idę w zadumie
szukając ukojenia
jestem z tobą szczęśliwa
chwilo zapomnienia.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2015-12-10 10:53:07
Ten wiersz przeczytano 781 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Samotność z wyboru mniej boli.
Halinko, ciepło pozdrawiam.
W ciszy i spokoju,z chwila zapomnienia, samotny spacer
pomoze w ukojeniu.
Ladna melancholia Halinko, podoba sie wiersz,
Pozdrawiam cieplo.
chwila zapomnienia
pozwala wyjść z cienia...
+ Pozdrawiam
oby mieć dużo siły i tą chwilę
zapomnienia,,,,pozdrawiam :}
-- a wiesz, że ja ostatnio tęsknię za taką odrobiną
samotności...
-- :)
Takie chwile samotne rodzą wiersze i to jest piękne :)
Pozdrawiam
Ja też lubię samotne, wieczorne spacery Halinko! sama
ze sobą, chcę do ładu dojść :)
Miłego wieczoru:)
Smutna rozmowa i ładny tekst
Pozdrawiam Halinko
ładnie, choć smutna ta melancholia jest:) pozdrawiam
ja także w zapomnieniu
samotne myśli
piękna melancholia
pozdrawiam
ładna melancholia z nadzieją zapomnienia Pozdrawiam:))
Chwila trwa czasem stanowczo za krótko.
Zapomnieć o wszystkim na chwile ma działanie
terapeutyczne. Ważne aby nie przeciągać tej chwili,
lecz wzmocnionym zmierzyć się z rzeczywistością.
Ciekawy wiersz. Serdeczności.
Ładnie, raczej melancholijnie