Smutna twarzyczka

Twoja okryta smutkiem twarzyczka
Przesyła do mnie przetrwania moce,
Chciałbym ją widzieć w śmiechu różyczkach,
Jakby spijała słodziutki soczek.

Pragnę ze zmartwień upleść korale
Zmienić je w szczęście z cierpień doznanych,
Żeby wirował rozkoszy balet
I nas porywał w uniesień tany.

Przyszłość zbuduję z nici tęsknoty
Troski rozproszę ujmując dłonie,
A czując ciepła płomienny dotyk
Wiatr zerwie z tęczy kolorów promień.

Snując marzenia w poświacie barwnej
Złączeni z sobą krzyżem jednakim,
Stopimy w sercach klimat polarny
Z obłoków wzlecą radości ptaki.
20.03.2008 Zenek13

Dodany: 25.04.2008

autor

Zenek13

Napisany: 2008-03-20 Dodano: 2008-04-25 18:28:25

Ten wiersz przeczytano 908 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie