Smutne Dziewczę
Zasmucona...
Piękna, samotna dziewczyna.
Narzeka na swój smutny stan.
Lecz tu wiersz się zaczyna.
Pocieszyć więc Ciebie mam.
Nigdy nie jesteś sama.
Wierz mi, wiem co mówię.
Czemu? - spytasz Pana.
A, bo ja Cię bardzo lubię.
Nie będę się długo rozwodził.
Na uszko Ci cicho szepnę.
Twój urok przyjaźń tą spłodził.
Tą przyjaźń we włosy Ci wepnę.
Jak mały, przenośny amulet.
W postaci do włosów spinki.
By zawsze tulił Cię czule.
Dla małej, smutnej dziewczynki.
Dziewczynka...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.