O sobie...

Jestem inspiracją...Tchnieniem...Słońca blaskiem...
Cieniem na ścianie...
Pustym obrazem...
Uschniętym kwiatem...
Sobą, Tobą...
Chcę być nim i nią...
Sprzedaje swoje myśli...
Mam charyzmę i osobowość...
Ty chwytasz mnie za rękę i pytasz: „Jak?”
Obiecujesz, że zawsze będziesz obok…
A ja ciągle jestem..
Łuną na niebie…
Upadłym aniołem..
Drogowskazem zepchniętym ze ścieżki…
Jestem wiecznością..Którą chciałbyś przeżyć…
Tajemnicą, której nie odgadniesz zanim umrzesz…
Wiatrem, który rozwiewa Twoje włosy…
Słońcem, które muska Twoją twarz…
Wodą, którą obmywasz swe ciało…
Podążam dzień po dniu za Tobą…
Tą samą ścieżką…
I staję się…
Stokrotką, na która tak spoglądasz…
Drzewem, pod którym zasypiasz…
Gołębiem, którego karmisz…
A gdy nadchodzi noc…Ty zasypiasz…
A ja…
Staję się koszmarem, który nie pozwala spać…
Wilkiem, który chce Cię zjeść…
Budzisz się…
Wstajesz…
Wtedy ja…
Jestem wschodem słońca…
Poranną kawą, której zapachem tak się zachwycasz…
Jestem wszystkim…Czego chcesz i czego pragniesz…

autor

Lorena

Dodano: 2007-08-04 15:01:21

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie