Spacer pod ramię z latarniami

Spacer pod ramię z latarniami

Wracałem do domu spacerkiem o zmierzchu,
lampy latarń błyszczały i kąpały się w kałużach
Myślami błądziłem po mym długim życiu,
pod stopami jedna mała kałuża – druga duża
Spoglądam w przepastną jej otchłań,
lico w nim jest mi znajome.
Twarz od lat młodzieńczych znana,
dziś jakby inna, z czaru i uroków, cząstki skradzione,
Twarz moja, lampa migająca w kałuży,
w nim i blask księżyca, to widzę oczyma..
Wszystko wolno ostrość traci,
wiat zmarszczył lustro, mnie już tam nie ma.
Mijam kałuże, z wolna myśl mi dociera,
Ile jest warta chwila, gdy wiatr wszystko zmywa.
Tą chwilą była cząstka mego życia,
widziana w lustrze kałuży.
Życie było,
minęło z lat młodych,
weszło w piękno i niech mi się dłuży
W tym pięknie pragnę,
i będę malował życie w kolorach begonii.
Zegar niech sobie dalej tyka,
a serce moje jak dzwoniło, niech dalej dzwoni
Autor: knipser
2010 10 01
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2023-05-26 Dodano: 2023-05-26 17:26:04

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie