Spełnienie

Wkroczyłem w dawny świat,
I pochłonął On mój umysł
Jak gąbka wodę wchłania,
I porwał mnie stary nurt
Któremu nie móc się oprzeć,
I poddałem się mu z chęcią
Pragnąłem płynąć wraz z nim
W nowe nie znane mi głębie...
Chłonąłem wszystko co nowe,
Umysł mój rejestrował obrazy,
Wraz z upływem czasu biegnące
Zdobywałem moc doświadczeń
Wiedząc iż droga jak każda inna
Prowadzi nas wszystkich,
Do przeznaczenia...
Do spełnienia...
Do śmierci...

Dla wszystkich grających w RPG... ze szczególną dedykacją dla Artura, starego drucha w podróżach w czasie i przestrzeni...

autor

Anaret

Napisany: 2004-07-16 Dodano: 2004-07-16 20:46:49

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie