Spojrzennie

w twoim świecie nie ma
miejsca na obłudę i
kurtuazję wyuczonej natury

gdy płyniesz nie widać
siły wyższej ości by móc
odhaczać pustkę po śnięciach
do celu

skacząc z miejsca
nie ma też w tobie wiewiórki
o przywidzeniach samości
nieustalonej

już bliżej do gwiazd twoich
chociaź jeszcze się czasami
pocą gdy drżeniem kapryśnej
leszczyny zapuszczasz ostatnie
pędy w księżyca raj
a dotyk tak swędzi prześmiewczo

może już wiesz że to ma minąć
jak i smutek skończony
w swojej niedoskonałości

zawiśniesz (kiedyś) pokrzepiennym
Sercu na oczach
pełnią oddechu

autor

Rozalia3

Napisany: 2022-07-24 Dodano: 2022-07-24 20:28:38

Ten wiersz przeczytano 1417 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie