Srebrne nitki
Snują się nitki snują
przeplatają się na wskroś
jedne się rwą, drugie się wiążą
wszystkie się przędą do przodu
Tu moja, tam twoja, tam twojej matki
chodź, złącz sie z moją, opleć ją sobą
na zawsze się połącz, nie przerwij nigdy
stwóz jedną wspólną srebrzystą nić
przedą się nitki przędą
rozłączają się niekiedy
jedne drugie przecinają, inne nowe
stwarzają
wszystkie przędą do końca
Tu moja i twoja, jedna nasza wspólna
idź, przerwij, zostaw już na wieki
na zawsze opuść, nie wracaj wiecej
stwórz dwie osobne, srebrzyste nici
Fruną niteczki, fruną
za ręce się trzymając
i choć jedna tu, druga tam
wszystkie sie kiedyś spotkają
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.