Stan(c)Ja

Szybkie przeniesienie w wersy stwierdzenia, że po dłuższym czasie, depresja znów mnie wita niewitaminowo. "Zmęczenie materii nie ma prawa bytu" Ś.P. Magik

Depresja...
A obok niej kroczy autoagresja

Presja o niewiadomej treści
(A zakresie mieszczącym się w stresie)
Trester stresu strach jeszcze umieści

A amortyzcja?
Skądże?...

Zewsząd jątrząca werbalizacja
Nieosiągalna materii stagnacja

Niemoc, niezamrożone wnętrze
W lawie zniszczenia się piętrzę

Ten stan, to nie sen, to nie hibernacja
Raczej Cyklonu B "klimatyzacja"

Duch, na stancji w "Ja"?
To raczej rzeczy-wis(z)-to-mechaniczna aborcja

autor

uUulotny

Napisany: 2007-06-23 Dodano: 2007-06-23 10:55:09

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie