Stapam po zielonej polanie

Stąpam bosa stopą po leśnej polanie,
a Ty te źdźbła wiosny kładziesz mi na dłonie
bluszczem biorąc ciało moje we władanie,
powodując słodką zieleni agonię.

Falą szafirową me biodra kołyszesz,
ciepłym mchem otulasz to rozdygotanie.
Cichy pomruk trawy na swej skórze słyszę.
Tak bez przekonania swym spokojem kłamię.

Listek akacjowy mój policzek łechce,
łydki w więzach stają ulegając pędom,
myśli biegną szybko przez łąki w ucieczce,
A powietrze pachnie ogrodowa miętą.

I tylko tulipan kwitnie na policzkach,
ta liliowa cisza błyszczy przez chwil mgnienie.
Blada ma wątpliwość gaśnie nagle wszystka,
pozwalając kochać zielone spojrzenie.

Dla P.:)

autor

jagienka

Napisany: 2007-06-01 Dodano: 2007-06-01 21:36:09

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie