Stara baśń

Życie bez Ciebie jest droga wyboistą.
Idę bardzo ostrożnie tą ścieżyną mglistą.

Obserwują mnie drzewa w czarodziejskim lesie,
Wiatr smutną opowieść z ich konarów niesie.

Piękno-listna paproć kiedyś tutaj żyła.
Pod wspaniałym dębem wątłe listki kryła.

Miała paproć wielkie, wspaniałe marzenia,
Które nie doczekały się nigdy spełnienia.

Burza nadeszła z błyskawicami,
Dąb ziemi trzymał się korzeniami,
Lecz przegrał długą batalię w końcu.
Poddał się gromom, a paproć słońcu.

Dąb powalony, zakończył życie
Ostatnim drgnieniem liści o świcie.
Paprotka uschła, słońce prażyło.
Drzewa szumiały
– To była miłość!

autor

Mrrrau

Dodano: 2004-11-12 20:00:23

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 3

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie