Starcie złudzeń
Bóg stworzył mnie po to bym żyła
Bym była cząstką każdego z Was
Wasze troski były moim bólem
Wasza radość była moją uciechą
Pan ukształtował mi piękne ciało
Dał doskonały mózg
Po to bym mądra była
I żyła dla wszystkich Was
Mimo jednak waszych złudzeń
Adoracji bliskości dłoni
Choć jestem dla wszystkich
Nie ma mnie nikt.
Bóg stworzył mnie po to
Bym wielbił jej wszystkie cząstki
Ból przekuł w radości
Był dla niej uciechą
Pan ukształtował mi mózg
Tchnął w niego życie
Ale bym z niego korzystał
Pozbawił mnie złudzeń
I choć kocham ją
Najbardziej jak umiem
W starciu z jej mózgiem
Bóg raczy wiedzieć co poszło nie tak.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2021-03-11 18:20:48
Ten wiersz przeczytano 1066 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
ciekawe spojrzenie jakby po dwóch stronach lustra, ona
i on niby jedność,
a jednak w starciu z rzeczywistością
kolosolana inność,
serdecznie pozdrawiam Robercie:)
Bo czasami bywa tak, że ktoś okazał się innym niż
przed ślubem.
Nie wiem.
Bo w grę może iść przemoc, nie tylko zdrada, bo....