starość

dziwna nuta starości bezczelnie we mnie gości
nieproszona wlazła i gniazdko wygodne mości
i kusi mnie do smutków i wszystkiego złego
zostawia smętne wspomnienia tygodnia minionego

i rymy mi zabrała niepokój zostawiła
chwila to była mała, po co do mnie przybyła
już podnoszę się z klęczek nie poddam się jej więcej
szczęście znalazłam w tłumie starość to tylko zrozumie

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2006-10-18 Dodano: 2006-10-18 11:20:19

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie