Stieńka Razin

stara pieśń rosyjska

Stieńka Razin
(Wołga, Wołga mat' radnaja)

Zza ostrowia na leniwy
I szeroki Wołgi prąd
Płynie raźno tnąc fal grzywy
Ostrodziobych czółen rząd.

A na pierwszym Stieńka Razin
Wypił szklankę, albo dwie,
Siedzi w czółnie z córką kniazia,
Swe wesele święcić chce.

Kniażewna oczy zakrywa,
Czerwienieje, blednie znów,
Ani martwa, ani żywa
Atamana słucha słów.

A za nimi ludzie zrzędzą:
- Diabeł mu tę babę dał,
Tylko jedną noc z nią spędził
I już sam się babą stał.

Te zrzędzenia i te drwiny
Steńka Razin słyszy w krąg,
Stanął w czółnie i dziewczynę
Do swych silnych bierze rąk.

Zmarszczył czarne brwi ataman,
Spojrzał wokół z miną złą,
Gładkie czoło mars mu złamał,
Oczy mu nabiegły krwią.

- Nie żałuję ja niczego,
Głowę falom oddam rad -
Ku obydwu Wołgi brzegom
Słowa Stieńki niesie wiatr.

- Wołgo matko ty rodzima
Wołgo ruska ty rzeka
Przyjmij dar od Rusi syna
Od dońskiego kozaka

Żeby sporów i niezgody
Między nami było mniej
Przyjmij Wołgo w swoje wody
Ciało krasawicy tej!

Mocnym ruchem rzuca śmiało
Swoją księżnę z łodzi w dal
I po chwili piękne ciało
Niknie wśród spienionych fal.

- Rozpogódźcie bracia czoła
Ech ty, Flika, tańcz i piej!
Niech popłynie pieśń wesoła
Dla ulżenia duszy jej!

autor

jastrz

Napisany: 2019-03-28 Dodano: 2019-03-29 00:47:54

Ten wiersz przeczytano 1675 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie