STRACH.

Niewiarygodne szczęście
Oplotło mnie wokół siebie
Tego feralnego dnia.
Pomiędzy splecione dłonie
Wkradła się kropla wody
Z dodatkiem bólu.
Z odruchów dawnego uczucia
Karmionego złością i łzami
Pozostało wspomnienie.

Jedna sekunda starczyła
Bym sparaliżowana strachem
Puściła Twą rękę – na zawsze.
Jeden moment wystarczył
Bym świadoma błędów
Opuściła Cię – na zawsze.

Doświadczenie zbyt bolesne,
Strach zbyt wielki –
Nie pomożesz mi, kochanie.

autor

pejsana

Dodano: 2007-02-21 15:46:53

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie