Strach
Czasem tak bardzo boisz się zmiany
na samą myśl jesteś zestresowany
Chciałbyś poszukać już innej drogi
lecz strach skutecznie podcina ci nogi
I z tego strachu wciąż w miejscu stoisz
już nawet własnych myśli się boisz
Podziwiasz innych, że coś zmieniają
że tyle w sobie odwagi mają
Ale uświadom to proszę sobie
ograniczenia są tylko w Twej głowie
To tylko umysł ciągle Ci gada
że się nie uda, że nie dasz rady
Nie pozwól dłużej, by strach Cię
blokował
by Twoim życiem bez przerwy sterował
Ty jesteś w stanie powiedzieć mu STOP
i zrobić naprzód swój pierwszy krok
Pomimo strachu i wątpliwości
uwierz, że wiele masz możliwości
To czego dzisiaj tak bardzo się boisz
w przyszłości może Ciebie WYZWOLIĆ
Kasia Januszko
Komentarze (8)
rzeczywiście, my i nasz strach, nasz brat strach, on
jest też potrzebny i często coś się za nim kryje, więc
może warto z nim rozmawiać. Pozdrawiam
ciekawy wiersz Kasiu
Masz rację, ludzie nie boją się tego co będzie po
zmianie, tylko samej zmiany. To ona wzbudza największy
lęk...
❤
Wszystko co jest nam obce i niewiadome budzi obawy, bo
wyobraźnia urasta do niebotycznych rozmiarów i widzi
obrazy przez siebie wymyślone.
Strach jest wpisany w nasze życie i niejednokrotnie ma
wielkie oczy.
Pozdrawiam z podobaniem wiersza :)
Annna2- oczywiście, że wszystkie emocje są nam
potrzebne… strach również, choćby po to, żeby nas
ostrzegał przed niebezpieczeństwem ,ale nie ten
dysfunkcyjny, który odbiera nam moc do działania,
powoduje, że stoimy w miejscu. Nie zrozumiała Pani
przesłania wiersza, który nawiązuje do takiego właśnie
strachu, a nie strachu o dzieci czy rodzinę.
Pozdrawiam serdecznie
Każdy człowiek ma strach w sobie. Dziedziczymy go po
przodkach i jest potrzebny. Ale ten o którym piszesz
jest paraliżujący i należy go leczyć u psychologa.
Emocje- przywilej człowieka.
Strach, ból, śmiech, łzy, miłość, cierpienie. Obawa.
Nigdy nie boisz się o najbliższych?
Nie martwisz się o dzieci, rodziców, rodzinę?
Ja tak- i obym nigdy się nie wyzwoliła- bo to by
znaczyło, że nie jestem człowiekiem.