Stworzenie Boże
https://www.youtube.com/watch?v=bKxKPEIAaIM
łatwo pogubić się w szarym świecie
trudniej odnaleźć meritum istnienia
ołowiane jest to ziemskie bycie
dążenie do wiecznego zbawienia
tak wiele słów o tym napisanych
pięknych wierszy myśli w pamiętniku
tak naprawdę pozory stwarzamy
żyjąc w milczeniu szukamy krzyku
a gdy krzyk zagłuszy milczenie
pragniemy ciszy jak dusza skrzydeł
człowiek to takie dziwne stworzenie
gdy w sercu spokój ceni harmider
za miłość gotowy oddać życie
uczucie które często z niego kpi
dla słowa kocham tarza się w błocie
próbuje cofnąć czas dla jednej łzy
gdy śmierć dotyka zbawienną dłonią
zaczyna walczyć o każdy oddech
takich przykładów jest dosyć sporo
we wszystkim lubimy wznosić protest
żyjąc czekamy na wieczny spokój
umierając pytamy dlaczego
miłując szukamy w ogniu chłodu
taki jest los stworzenia Bożego
Komentarze (24)
Bardzo ciekawy wiersz, a każdy z nas to takie
stworzenie Boże, pozdrawiam :)
Dziękuję Wszystkim za miłe słowa:)*
:)***
Ateno miła ja dopiero wstałem ha ha ha ha ...Witam
Ciebie buziaki masz od nas ...
Pięknie piszesz Atenko:)
piękny wiersz Ateno
miłego świętowania :)
To prawda, że człowiek to dziwne stworzenie boże,
pełne przekory i
skrajności, pozdrawiam serdecznie Anetko, miłej
niedzieli życząc :)
Ciekawostka! Jedno co u mnie jest stale to
zmiennosc;))
Człowiek potrzebuje tego, czego w danej chwili mu
brak. Na dodatek pewne potrzeby są mu "wmawiane" przez
kulturę, a inne potrzeby są przez tę kulturę nie
zauważane. Przejrzyj np. beja i porównaj ile jest
wierszy o potrzebie miłości, a ile o (co najmniej
równie ważnej) potrzebie bezpieczeństwa. A tymczasem
to właśnie potrzebę bezpieczeństwa nasz rząd wystawia
na szwank. Jesteśmy stworzeniami Bożymi, ale
obdarzonymi wolną wolą. Ta nasza wolna wola nieraz
prowadzi nas tam, gdzie wcale nie chcielibyśmy dojść.
Więc się szarpiemy do tyłu...
zmienna jest nasza natura - bardzo dobry przekaz:-)
pozdrawiam
Taki to oto człowiek; poszukuje nie tego co akurat ma;
pozdrawiam serdecznie.
człowiek jest skomplikowany
Podoba się, bo tak odmienne do mojego spojrzenia...
Pozdrawiam :)
Ateno moja kochana nareszcie się pojawiłaś ...i to z
fajnym wierszem ...masz rację człowiek to dziwne
stworzenie ... lubi ciszę i harmider ... ja za miłość
nigdy bym nie umierał jeśli chciałaby odejść ... niech
idzie ja bardziej cenię własne życie ... a miłość
zawsze znajdę i szczęście przeżyć od nowa idzie ...
ech życie, kocham cię nad życie.
pozdrawiam Cię Atenko :):)