Sumienie

Sumienie to taki anioł stróż dubler - przypomina po
raz enty, że czasem powinny iść na bok sentymenty,
ale...
jutro znów się odezwie i przypomni, upomni i się
skrzywi, że jeszcze żywi i niepoprawni.

Kri dziękuję za refleksję i dobre słowo.
Pozdrawiam :)

Refleksyjnie ujęłaś kwestię sumienia:)
Pozdrawiam
Marek

Wymownie. Sumienie lubi odzywać się nocą. Miłego
wieczoru:)

Zyka dziękuję za pochylenie się nad wierszem.
Pozdrawiam :)

Sumienie, to nasz wewnętrzny i bezwzględny sędzia,
nieugięty,

Wspaniały refleksyjny Wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)

wolnyduch, Pan Bodek dziękuję za miłe komentarze.
Pozdrawiam :)

Temat ciekawy .Uśpić sumienie to nie jest tak łatwo.
Chociaż niektórzy nie maja sumienia.

Teamt niełatwy, a ciekawie podany, owszem, choć
niestety, msz są również ludzie bez sumienia, oni
raczej nie zastanawiają się nad tym, żeby kogoś
przeprosi czy naprawić błędy, oni nadal chcę innych
krzywdzić, bo tego sumienia nie mają, ale pewnie w
niektórych ludziach to sumienie się budzie, a noc jest
dobrą porą na przemyślenia, może i strach też wówczas
przychodzi.
Pozdrawiam Janinko serdecznie, z podobaniem dla
wiersza :)

Bardzo dobrze 'zobrazowany' temat. Również uważam
wiersz za świetny.

Pozdrawiam serdecznie. :)

Larisa dziękuję za komentarz i dobre słowo.
Pozdrawiam :)

Sumienie to strażnik naszej moralności...
Pięknie jest, gdy jest czyste.
Lecz jeśli zrobimy, coś nie tak, nie daje nam spokoju,
pozwalając naprawić błędy.
Świetny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie

tsmat, sisy89 dziękuję za refleksje.
Pozdrawiam :)

Jutro będzie dzień, jutro to nadzieja...
Pozdrawiam serdecznie :)

Witaj
I tak czasem bywa, trzeba się przespać ze swoim
sumieniem...
:))))
Pozdrawiam