Świat automatów
Zagubieni w zgiełku ulic,
pogrążeni w swoich myślach.
Jak na taśmie produkcyjnej
przesuwamy się do przodu.
I nie można się zatrzymać,
bo plan na to nie pozwala.
Jaka przyszłość czeka dzieci
i czy w świecie automatów,
ktoś współczucie znajdzie.
Człowiek stworzył mechanizmy
mądry program włożył w nie.
Teraz czasu mu brakuje,
a im, podporządkować musi się.
Nawet bajki te dla dzieci,
jakieś sztuczne dzisiaj są.
I postacie nierealne,
wielkie stwory ogniem zieją,
budzą strach przerażenie.
A gdy w walce się rozlecą,
poskładają, żyją dalej.
Jak powiedzieć potem dziecku,
że to bajka tylko jest.
I że w życiu jest inaczej,
że uczucie liczy się...
Komentarze (22)
ciekawy :)+
Dziękuję :)
Ladny, ale smutny wiersz.Pozdrawiam.
czas sie zmienił unowocześnił nierealność przybrała
rzeczywiste wymiary - pozdrawiam
Bardzo mądry wiersz, skłaniający do refleksji...
W związku z czym, smutek sam się rodzi z racji
technologicznych zagrożeń, niestety
Pozdrawiam Ciebie Aniu :)
Życzę słonecznego i miłego dnia...
niektóre bajki wzruszają. pozdrawiam
zatracamy serce, a zyskujemy dodatkowe bajty...świetny
i ważki, życiowy temat na czasie do refleksji:)
pozdrawiam
Smutny wydźwięk ma Twój wiesz,ale też taka jest nasz
rzeczywistość.Coraz więcej techniki i maszyn a
zapominamy o człowieku i uczuciach.Pozdrawiam
serdecznie:)
OOOOO :))) ale dużo osób odwiedziło mój wierszyk.
Dziękuję wszystkim za miłe komentarze.:)
z teraźniejszych bajek
jedno się wyłania
miast patriotyzmu
nauka zabijania
na dzisiejszych bajkach
inne też chowanie
pojąc co jest dobre
dzieci nie są wstanie
dziecko policjanta
z jego własnej broni
celny strzał oddało
tuż przy samej skroni
ojciec padł jak długi
trup nie do ukrycia
synek woła wstawaj
jeszcze masz dwa życia:(((
pozdrowionka...
Masz rację Aniu.Dzisiejszy świat powoli staje się zbyt
agresywny i całkowicie nierealny. Bajki dla dzieci to
potwory które ciągle z sobą walczą i zabijają.
Młodzież zabawiając się grami komputerowymi równie
widzą świat gdzie tylko przemoc decyduje kim będziesz.
Więc co się dziwić,że młody człowiek wpada do szkoły i
strzela.On tak widzi swoje życie.Mądry i wspaniale
poprowadzony wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
to co teraz bajką zwą, kiedyś
okaże się realem i ten co te bajki
plótł - okryje się żalem.
Pozdrawiam serdecznie
Samo życie i nasza codzienność. Ciekawa refleksja.
Pozdrawiam:)
same realia...
/Jak na taśmie produkcyjnej
przesuwamy się do przodu./ super,
sami rodzice wciskają dwulatkom telefony, tablety jako
grzechotki:(
pozdrawiam