Świat to dramat!
Szumi, skrzypi, troszkę trzaska,
pędzi, zakręca i w przepaść wpada.
Myśl... potem kłopot, zmartwienie,
aż w końcu depresja napada.
Ach ten świat, pełen smutków wielu,
braku honoru i pełen gangsterów.
Czy jest ktoś taki, choć jeden,
który pierwsze "ja" nie mówi.
Prawda największa: odwetem się płaci,
Nasza inicjatywa... odległe to słowo,
Najlepiej jak wszystko będzie już
gotowe,
Dla Ciebie właśnie przygotowane...
Komentarze (3)
Zgadzam się z treścią wiersza po części. Ponieważ zła
i dobra jest po połowie.. Wiele ludzi chciałaby iść
tylko po swojej myśli i wciąż powtarzać "ja" Natomiast
jeśli ktoś dostrzega samo zło w świecie to może
przyjdzie kolej i na perspektywę piękna... Warto się
czasem uśmiechnąć i nie załamywać, nie poddawać.
Pozdrawiam ciepło. Życiowy wiersz.
piękny wiersz o niezbyt pięknej otaczającej nas
rzeczywistości...prawda zawarta w treści...pozdrawiam
bolesna prawda o naszej rzeczywistości.