Świat wyobrażeń
"Wierzę, że są kwiaty, które się rodzą ze spojrzeń ludzkich oczu." Kazimierz Przerwa-Tetmajer
W mroźny zimowy wieczór
Myśli biegną gdzieś daleko...
Przechadzam się po zielonym dywanie
Rozmyślam sobie nad rzeką
Letni wiatr rozwiewa moje włosy
Upajam się aromatem drzew
Na stopach czuję krople rosy
Urok tego miejsca radość w sercu budzi
Czuję błogi spokój
Będąc z dala od zgiełku i ludzi...
Na razie to tylko marzenia
Lecz wnet wiosna nastanie
Wtedy poczuję się jak motyl
Na pięknej zielonej polanie
"Nadszedł czas, aby zrozumieć, że przyroda bez człowieka będzie istniała, ale człowiek bez przyrody nie. "

Smutniutka

Komentarze (16)
też uwielbiam takie spacery :-)
po prostu pięknie...pozdrawiam
Minkę mam radosną, zapachniało wiosną. Piękny wiersz,
zadumana czekam na rozwój wydarzeń:)) Co za oknem?
Słoneczko...:))))
czuć w twoim wersach wiosnę....
I dobrze, że sobie tak wyobrażasz, może "wiosna wnet
nastanie". Urok przyrody budzi w nas boskie
uczucia...Twój wiersz jest radością...!!! Cieplutko
pozdrawiam!
bardzo zgrabny, czyrajac go mozna odpoczac i samemu
sie zanurzyc w slonecznych marzeniach o lecie
wyobraźnia i fantazja w parze idą :)
Piękny wiersz, z przyjemnością czytałam :)
Trzeba głęboko myśleć, by zrozumieć i dotrzeć do
głębi, pozdrawiam:)
Wiosennie tu u Ciebie. Pięknie. Pozdrawiam
Nie ma nic cenniejszego niż spokój w radosnej
wiosennej duszy...jestem na TAK...śliczny.Pozdrawiam
Już się tak poczułam! Piękny wiersz.
A ja już jestem na zielonej polanie, ale gorzej mi
idzie z tym "moty/l/kowaniem. Serdecznie pozdrawiam.
Wiosna pachnie coraz silniej, ale człowiek sobie
uświadomi, że bez przyrody nie ma na życie zgody,
takie znaki zapytania po drodze stoją, są ludziska co
dla pieniędzy zrobią wszystko i gałąź na której siedzą
- podetną.
Pięknie o wiośnie przy - 7