Świat wyobrażeń
"Wierzę, że są kwiaty, które się rodzą ze spojrzeń ludzkich oczu." Kazimierz Przerwa-Tetmajer
W mroźny zimowy wieczór
Myśli biegną gdzieś daleko...
Przechadzam się po zielonym dywanie
Rozmyślam sobie nad rzeką
Letni wiatr rozwiewa moje włosy
Upajam się aromatem drzew
Na stopach czuję krople rosy
Urok tego miejsca radość w sercu budzi
Czuję błogi spokój
Będąc z dala od zgiełku i ludzi...
Na razie to tylko marzenia
Lecz wnet wiosna nastanie
Wtedy poczuję się jak motyl
Na pięknej zielonej polanie
"Nadszedł czas, aby zrozumieć, że przyroda bez człowieka będzie istniała, ale człowiek bez przyrody nie. "
Komentarze (16)
Świetnie napisałaś, może jest mi tak bliski ten wiersz
bo tak samo czuję i też mam takie miejsce nad rzeczką,
piękne miejsce naszych spotkań :)