W świecie mojego dzieciństwa
Pozdrawiam urocze Podlasie.
Tak mi tęskno dzisiaj do łanów
pszenicznych,
do chabrów błękitnych jak oczy dzieciątka
i kąkoli w zbożach, teraz już nielicznych,
do malw pod oknami, dawnej wsi zakątka.
Małych dróżek krętych gościńcem nazwanych,
do stawu na łące, gdzie się len moczyło,
do chatki cieplutkiej i strzechy słomianej,
gdzie miłość i zgoda swoje gniazdko wiła.
Nasturcji pod domem, co pięła się do okien,
złota kula kwiatem motyle wabiła.
W lasach pełno jagód, jak sięgnęłam okiem
dorodnym orzechem leszczyna gościła.
Do tych dawnych czasów moja pamięć
wraca,
do rąk mojej mamy, które mnie głaskały.
Tych cudownych wspomnień nigdy nie
zatracę,
te beztroskie czasy w pamięci zostały.
Lubię o tym pisać. Każdy to przeczyta.
- Radujesz nam serce tymi wspomnieniami!
- Bo wieś ma swój urok, aż za serce
chwyta.
i chlebem tam pachnie, życia korzeniami.
Komentarze (42)
Dziękuję za miłe komentarze. Z wielką miłością
wspominam te dawne czasy. Teraz jest inny krajobraz.
Koguty nie pieją, kury nie gdaczą, gęsi nie zobaczysz.
Chlewki przemienione na garaż, podwórko zasiane
trawką, nawet z z ogródków znikły pamierówki i
soczyste śliwy. Pozdrawiam wszystkich komentujących.
Pięknie spuentowane wspomnienia. Odległe czasy
zachowane w zdjęciach, wierszach, obrazach i pamięci
:)
W pierwszej strofie "nielicznych" napisałabym łącznie.
Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza :)
Piękne wspomnienia, ale taka wieś jest już tylko w
naszej pamięci...
Ech...
Zjadłabym orzechów laskowych tych z dzieciństwa.
Rozczulające wspomnienia.
Pozdrawiam Broniu :)
Piękne obrazy których już niestety nie ma. Szkoda że
są tylko we wspomnieniach. Na szczęście pozostaną też
w Twoich wierszach. Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękna melancholia za ziemią ojczystą. Udanego i
miłego popołudnia i wieczoru:)
powtórzę za jazkółką
cudowny powrót do przeszłości! :)
pozdrawiam cieplutko Broniu :)
Przepięknie :)
Cudowny powrót w przeszłość!:-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Uroczo, jakbym czytał Mickiewicza, bo tylko z daleka,
z tęsknoty tak się opisuje. Pozdrawiam serdecznie.
Urocze strofy w rodzinne strony rzucone i cieszą
tamtejszą ludność.
Niestety - nawet gdybyś nie wyjeżdżała z kraju, to
takich wsi już nie ma.