Świętej pamięci...

Dla mojej kochanej prababci, której już nie ma z nami.. :(

Ty jedna mnie kochałaś,
Ty jedna rozumiałaś.
Ty zawsze pocieszałaś,
Łzy moje ocierałaś…
Byłaś dla mnie jak mama,
Stroiłaś - byłam jak dama.
Łakociami zawsze częstowałaś
I ze mną rozmawiałaś.
Tak wiele wycierpiałaś,
Lecz Ty bezgranicznie Jemu ufałaś.
Tak bardzo tego mi brakuje,
Za wszystko bardzo dziękuje.
Modlę się wciąż za Ciebie,
Lecz nie mogę zrozumieć siebie.
Chce by Bóg oddał mi Ciebie!
Może tam z góry…
Widzisz mnie przez te chmury?!
Obecnie nie jesteś z nami,
Nadchodzące święta znowu spędzimy sami
-
Zadumani.

Dziękuje za wszystko.. [*]

autor

anonimek

Napisany: 2006-11-23 Dodano: 2006-11-23 20:45:07

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie