Święto

Daleka droga w bystrych oczkach
Chęć bycia wysokim strach przemogła
Rączki o podłogę podparte plecy proste
Wielkim wysiłkiem stanęła na chwiejnych stopach

Uśmiech zalśnił na różowych policzkach
Głęboki wdech świeżego powietrza
pierś wypięta do przodu noga również
pierwszy krok uczyniła potem drugi raźniej

Prawie biegnie szczebiot wydając
Wpada w otwarte ramiona ukochane
Szczęśliwa tuli się radośnie
słyszy
Władku Ania chodzi
Jakie to proste

Łódź 20.07.2012 Mirosław Pęciak

autor

miniek183

Dodano: 2012-07-22 06:48:24

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie