Swój czas

W wehikule czasu umiarkowanie odmierza los go,dzień nam wyzwaniem stawianym ,co dzień z nadzieją naszą nam przyniesie uśmiech,koniec dnia uwieńczony niewiadomą . Patrzeć i przetrwać to wszystko nam wypada przy blasku księżyca i przy boku miłości trwamy,we łzach szczęścia inni samotni są w śród nas . Niech i oni samotni pośród przygód, ogarnięci miłością trwają w czasie i już czas płynie jakgby im inaczej szczęśliwie,a czy los im pomoże przypadkowo?.

autor

Graf

Napisany: 2007-02-07 Dodano: 2007-02-08 12:16:55

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie