Szachownica życia
Na szachownicy wciąż figury stoją.
Dumne, poważne.
Białe i czarne.
Białe - te dobre, mają cechę ważną -
są nieśmiałe, ciche.
Robią wszystko spokojnie.
Nie chcą zawadzać nikomu.
Na rozum rozwiązują pewne sprawy.
Martwi ich szarość ich małego świata,
jego małość, jego wrogie nastawienie...
Boją się swego boga, który robi z nimi co
zechce.
Nigdy nie widzą słońca.
Dlatego są tak blade.
Zazwyczaj czekają, upchnięte na dnie
szafy.
Boją się wojny, w której wszyscy mogą
zginąć.
I wciąż na nowo, i na nowo.
Swój ze swoim.
Czarne - są złe.
Wredne, podstępne żmije.
Cieszą ich bitwy, cieszy rozlew krwi.
Czczą ciemność, wrogość.
Czekają, aż pójdą do boju.
Są bezwzględne.
Na szachownicy jest jak w życiu.
Wszystko czarno-białe.
Komentarze (12)
Ja rozmywam barwy by nie było czarno biało.
Ciekawe porównanie,a gdy ktoś walczy w dobrej
sprawie?Zastanawiające.Pozdrawiam.
dla mnie życie ma wiele odcieni szarości, na
czarno-białych fotografiach jest ich mnóstwo. my
postrzegamy świat w ten czarno-biały sposób, jak w
baśniach, lecz zło wkłada białe rękawiczki, a dobro ma
twarz Czarnej Madonny... nic nie jest tym na co
wygląda jak mawia mój znajomy
w prawdziwym życiu, nic nie jest biało czarne... to
byłoby zbyt proste... wiersz ciekawy, prowokuje do
przemyśleń :-)
ciekawa kompozycja wiersza,gratulacje za pomysł.
Ciekawie za pomocą szachów przekazane życie i
postępowanie ludzkie.
Ciekawe porównanie z szachami. Pozdrawiam.
I nie ma środka i elastyczności też nie ma,
pozdrawiam:)
cała prawda naszego świata - wszystko czarno białe.
Zwłaszcza z takimi początkami wiosny ;/. Świetny
wiersz. Pozdrawiam :)))
tak jest ...szachy to jest gra..królewska gra...samo
życie.....uczy nawet życia.......a odnośnie komentu do
mojego wiersza, to chyba nie bronisz WREDNYCH
ludzi..bo to o takich napisałem...
więc jadę na białym koniu do ukochanej ,która czeka w
białym stroju ... pozdrawiam
Ciekawy wiersz - może nie w moim stylu ale dobry.
Ciekawi mnie do czego lub kogo odnoszą się te metafory
- dobro zło ludzie tacy a tacy ?