Szarość dnia
Nieraz już chciałem z serca wydrzeć,
niepotrzebne nikomu życie.
Rudą pamięć, jej cień miedziany,
w przeszłości pozostawić skrycie.
Chciałem chorą duszę uleczyć,
ustom uśmiech wytatuować.
Pogrzebać w siedmiu barwach tęczy -
Nowy Świat sobie namalować.
Tymczasem, smutny stoję w oknie,
zza firanki gwiazdy całuję.
Tą moją rudą najgoręcej,-
to jej kroków w snach nasłuchuję.
Ciemność kolory łez obmyła,
tonę w bezbarwnej samotności.
I tak mi ciężko jest mój Boże -
W szarości dnia żyć, bez miłości...
Komentarze (28)
Piękny mimo smutku i przejmujacego bólu bardzo mnie
wzruszyleś tym wierszem
Pozdrawiam serdecznie
Piękny smutny wiersz.
Twoje szarości dnia są przeplecione bólem i
samotnością?
Czasami tak od losu mamy, że musimy wyć i rozdzierać
pamięć aż do krwi i tak się wciąż zastanawiam,
dlaczego człowiek musi przejść przez tą cierniową
drogę…
Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdeczni i mimo wszystko
uśmiech zostawiam, Ola:)
Bardzo ciepły i pełen głębi wiersz...
"I tak mi ciężko jest mój Boże -
W szarości dnia żyć, bez miłości..."
Wzruszyłam się i dzięki za odwiedziny Stumpy,
pozdrawiam:-)
Pięknie piszesz o uczuciach,
a samotność i tęsknota mocno w wierszu wyczuwalna.
Pozdrawiam,
fajnie, że mnie czasem czytasz,
mimo, że coraz mniej mam czasu na beja, niestety:(
Tak mi smutno Stumy. Pozdrawiam.
Stumpy,nie wiem o co chodzi.Nie mam powodu,żeby się na
Ciebie obrażać.
Pozdrowionka.
Smutny...radości życzę :)
+...
smutno .. a tyle jest miłości ..wokoło ..
Smutny, przepiękny wiersz Stumpy.
Wzruszyłeś, łzy poleciały. Pięknie oddana tęsknota
za Twoją MIŁOŚCIĄ!
Dobrego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję!:)(
Masz rację mówiąc, że bez miłości życie jest nic nie
warte. Zawsze jednak pozostaje nadzieja, że owa miłość
rozbudzi się od nowa dając radość życia.
Ładny życiowy wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz pozdrawiam
Stumpi, masz nas tyle tu. Przestań i wzdychaj.
Pozdrawiam serdecznie.
Miłość przyjdzie nim się obejrzysz ;)