Szary człowiek

Zapadł w kąt, szary, zmęczony,
człowiek przez ludzi zgnębiony.
Powoli gasł, z rozpaczy się wił,
by wstać już dawno brakło sił.

Zszarzał już prawie jak ściany,
chciał zniknąć, czuł sie niechciany.
Kiedyś próbował krzyczeć "pomocy"!
wzgardzili, zostawili go w niemocy.

Nie czuł się niepotrzebny, nieważny.
Czuł się intruzem, niewiernym w świątyni
Czuł się problemem który trzeba rozwiązać.

Więc postanowił zniknąć, bo:
jeśli nie jesteś częścią rozwiązania,
jesteś częścią problemu-zginiesz.

autor

rysiek_lirykman

Dodano: 2005-09-09 14:32:45

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie