Szatan mnie wodził pośród...

Szatan mnie wodził pośród ciemnego miasta
w ulice zaklęte przebiegłem
a stopy
jak wylęknione,struchlałe kamieniem

Kaskady dachów rwały sie z wysoka
ku mnie w obłokach
ciemne od smoły przepływały nisko
leniwym masywem tuż za razem blisko
taką baśniową opowieścią z mroku
szemrały szmery,czaiły się z boków
szeptacze przeciw a zarazem
przymusem trwożnym
i moim obrazem

Krawędzie zdrady,przepaście chodnika
szły razem ze mną w niechwiejnych zanikach
przeobrażane ich chwile na chwile
ile ich grzbiety się pięły
na ile...

Grałem tą nocą i śmiechu obrazek
jej upinałem w niespokojność zdarzeń
wiszących ciężarem powiek nie spoczętych
igraszek , fraszek i słówek zaczętych
i miodem spojrzeń od których ulice
z drogi schodziły
nie wedle mych życzeń

autor

Korczak Krzysztof

Dodano: 2006-07-23 12:57:38

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie