Szczeble kariery
Zaczynasz wspinaczkę po długiej drabinie
i nie wiesz gdzie dojdziesz gdy kolejny
miniesz
Szczeble bardzo cienkie ktoś mocno
piłuje
udowodnić wyższość chcesz i usiłujesz
I jak lwica bronisz swego stanowiska
choć cię z nerwów w brzuchu coraz mocniej
ściska
Chcesz dowieść, że w czynach nikt lepszy
nie będzie
o przyzwoitości zapominasz w pędzie
Zapominasz również co to jest logika
ciebie gonią, ty gonisz w obowiązkach
znikasz
Dla wszystkich bezwzględna, dla rodziny
cieniem
jak drzewo na wietrze jednym jesteś
drżeniem
A jak drżysz na szczycie trzęsie się
drabina
i się zastanawiasz czy napór wytrzyma
Bo szczeble kariery są kruche niestety
rozerwać się mogą jak zmokłe serwety
I wszystko przepadnie to co w życiu
warte
choć sama ty swoją zapisujesz kartę
Dlatego
Bądź zawsze uczciwa, ludzi wkoło kochaj
to w swojej karierze nie zlecisz z
wysoka
autor: Urszula Ciuba
Urszula Ciuba
Komentarze (8)
Samo życie...
Wymownie ukazany świat korporacji.
Mądra puenta.
Bardzo dobry wiersz!
Serdeczności przesyłam
Na plus
Dobry wiersz.
He he dobre :D Wyścig szczurów ,
o tym wiedzą nawet dzieci,
im wyżej zajdziesz z większym hukiem zlecisz ;D +
Wspinaczka powinna polegać na jak najlepszym
wykonywaniu swojej pracy, byciu aktywnym, wykazywaniu
inicjatywy. Wtedy jest duża szansa na awanse. Słowo
kariera ma dla mnie wątpliwy wydźwięk.
Pozdrawiam.
nieprzewidywalność kariery
przemyślenia utworu podążają
w dobrym kierunku
ilu pragnie zrobić karierę
za wszelką cenę
nie będąc na nią
kompletnie przygotowanym
Wspinaczka po drabinie kariery i jej konsekwencje.
Wiersz ukazuje ryzyka i wyzwania związane z dążeniem
do sukcesu oraz przestrzega przed utratą wartości z
tym związanych. Puenta wspomina o potrzebie uczciwości
i miłości. Dobry wiersz.
(+)
Zgadzam się z przesłaniem...
Pozdrawiam Urszulko :)