szczęscie

czasem tak biegamy za szczęściem, że nie dostrzegamy jego bliskości...

ucieka mi jak królik
szczęście...

a ja...
zbyt słaba
by je dogonić

i tak biegnę za nim
ulicami miasta
za duża by zniknąć
za mała by móc
czas trwonić...

i tak szukam miłości
w tumanie kurzu
zlepie literek...
i okruchu chleba

i tak biegnę co sił w nogach
szukając cyferek
choć ubywa mi siły
będę biec ile trzeba...

w końcu
wyczerpana
wracam do domu...

mokra od strug deszczu
późnym dniem, późną nocą...
rzucam bezwładnie na łóżko
na wpół martwe ciało

moje szczęście przychodzi
i przykrywa mnie kocem...

autor

Szczurołapka

Dodano: 2008-02-10 09:13:35

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie